เมื่อตั้งมั่นแล้วจะไม่ลงไปเล่นในอารมณ์


สติสัมปชัญญะที่ถึงพร้อม
เป็นเหตุให้เกิดหิริโอตตัปปะ 
หิริโอตตัปปะที่สมบูรณ์ที่ถึงพร้อม
เป็นเหตุให้เกิดอินทรียสังวร 
การสำรวมตาหูจมูกลิ้นกายใจ... 
เมื่ออินทรียสังวรเกิดถึงพร้อม
เป็นเหตุให้เกิดตัวศีล 
ศีลตัวนี้คือความปกติเป็นอริยกันตศีล 
ไม่ใช่ศีลบัญญัติ ศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ ..
เป็นความปกติของใจ 
ความปกติตัวนี้ศีลตัวนี้เป็นเหตุให้เกิดตัวสมาธิ 
สมาธิตัวนี้เป็นสัมมาสมาธิ 
เพราะเมื่อจิตมีความปกติย่อมมีความตั้งมั่น 
ความตั้งมั่นแห่งจิตคืออะไร 
คือการที่จิตเมื่อมีความตั้งมั่นแล้ว 
สติเป็นสัมมาสติจะรวมอยู่ในนั้น 
สัมมาทิฏฐิก็จะอยู่ในนั้น 
เมื่อตั้งมั่นแล้วจะไม่ลงไปเล่นในอารมณ์...
ก็คือไม่หวั่นไหวต่อสิ่งที่ถูกรู้นั่นเอง 
อารมณ์คือรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ 
เป็นสิ่งที่ถูกรู้เท่านั้น

พระอาจารย์วิชัย กัมมสุทโธ

Image by Engin_Akyurt from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา



เห็นภัยในความยึดมั่นถือมั่น


บุคคลเหล่าใด
เห็นภัยในความยึดมั่นถือมั่น
อันเป็นปัจจัย
ก่อให้เกิดภพชาติ ชรา มรณะ
บุคคลเหล่านั้น
ย่อมหลุดพ้นจากอุปาทาน
เพราะพยายามกระทำ
ให้สิ้นซึ่งชาติชรามรณภัยนั้น

อุปาทานเน ภะยัง ทิสวา
ชาติมะระณะสัมภเว อะนุปาทา
วิมุจจันติ ชาติมะระณะสังขะเย

เทวทูตสุตตปาฐะ

Image by StockSnap from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา