เมื่อเธอเติบโตทางจิตวิญญาณ
เธอจะถ่อมตน
เธอจะยิ้มให้กับโลก
เธอจะเข้าใจธรรมชาติของโลก
ในฐานะมายารวมถึง
การเปลี่ยนแปลงอันต่อเนื่องของโลก
.
เธอจะไม่เกลียดโลก
และไม่รักโลกอีกต่อไป
แต่จะเพียงแค่สังเกตโลก
แล้วปล่อยมันไว้อย่างนั้น
.
เธอจะหยุดโต้เถียงทะเลาะกับผู้คน
เลิกพยายามพิสูจน์ประเด็นต่างๆ
เธอจะปล่อยวางทุกสิ่ง
ปล่อยวางทุกคน
แล้วเธอก็จะรู้สึกสงบสุข
กับตัวเองและกับโลก
.
สิ่งนี้เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ
เมื่อเธอสามารถพึ่งพาตนเอง
และหัวใจตัวเองได้
.
กล่าวอีกนัยหนึ่ง
งานของเธอไม่ใช่
การแสวงหาความสงบ
ความสามัคคี ความยุติธรรม ความรัก
เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งชั่วคราวในโลกนี้
.
งานของเธอคือการหาทาง
พึ่งพาตนเอง พึ่งหัวใจตน
เมื่อนั้นสิ่งต่างๆ ข้างต้นก็จะปรากฏขึ้นเอง
.
เธอจะกลายเป็นตัวอย่างที่มีชีวิต
เป็นศูนย์รวมของจิตสำนึก
ความรักอันศักดิ์สิทธิ์ และสันติภาพ
.
แต่หากเธอเพียงแค่แสวงหา
ความสงบสุขและความสามัคคีในโลกนี้
เธอกำลังทำสิ่งภายนอกบางอย่าง
และเธอจะไม่มีวันพบมันจริงๆ
As you become spiritually mature, you become humble,
filled with humility and love and you smile at the world,
you understand its nature as maya. Its constant change.
.
You no longer hate the world nor love the world.
Just observe the world, leave it alone. You stop debating with people,
arguing with people, trying to prove points.
.
You just leave everything alone and leave everybody alone
and you're at peace with yourself and the world.
.
This happens automatically when you take refuge in the Self, in the heart.
In other words your job is not to look for peace, for harmony,
for justice, for love for these are fleeting things in this world.
.
Your work is to take refuge in the heart, in the Self.
Then these verities come by themselves. In other words you become a living example,
a living embodiment of consciousness, of divine love, of peace.
.
Whereas if you just look for peace and harmony in this world,
you're doing something external and you'll never really find it.
- Robert Adams
ที่มา : เพจมนษิธาร Monsitharn
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น