...จิตไม่ให้ยึดถืออะไร
ไม่มีอารมณ์ต่างๆ เข้ามารบกวน
ให้จิตอยู่กับอารมณ์สุญญตา
อย่างที่พระพุทธเจ้าท่านอยู่
กับอารมณ์สุญญตวิหาร
ไม่เอาอะไรมาเป็นอารมณ์
จิตว่างจากอารมณ์นั่นเอง
การระวังไม่ให้มีอารมณ์ ก็ต้องมีสติ
ระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
เมื่ออายตนะเหล่านี้ทำหน้าที่แล้วก็แล้วกัน
ไม่ต้องไปมีอารมณ์ใดๆ เกิดตามมา
ไม่ใช่เดี๋ยวมีเข้าเดี๋ยวไม่มีออก
เดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก เหมือนคนคบกัน
ไม่มีความแน่นอน เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิก
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ต้องเลือกให้ดีๆ
สิ่งที่แน่นอนคือความไม่แน่นอน
สู้ไม่เอาอะไรดีกว่า
ไม่เอาคน ไม่เอาวัตถุ
ไม่เอาทั้งความรู้สึกที่เป็นตัวกูของกู
ให้มันว่างเอาไว้นั่นแหละเป็นการดีที่สุด...
บางตอนจากหนังสือ “ไม่ใช่กู”
หลวงพ่อเอี้ยน วิโนทโก
สำนักวิปัสสนาวังสันติบรรพต จ.พัทลุง
ภาพ Pinterest
ที่มา : เพจมนษิธาร Monsitharn
(บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)
16 พ.ย.68
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น