มันหายหลงก็คือมันรู้เท่าทันอารมณ์



ชนะตัวเองเป็นยอด... พระพุทธเจ้าสอนนะ
ชนะคนอื่นเป็นหมื่นเป็นแสนก็สู้ชนะตัวเองไม่ได้
ชนะตัวเองก็คือสอนตัวเองได้
สอนตัวเองก็คือสอนจิตเราที่มันเคยหลง
ให้มันรู้ให้มันเข้าใจ.. หายโง่หายหลงขึ้นมา
มันหายหลงก็คือมันรู้เท่าทันอารมณ์
ที่มันเกิดขึ้นกับจิตกับใจเรา
#ถ้าเรารู้เท่าทัน_มันก็หมดความหมายนะ
มันก็เป็นแค่ของเกิดของดับ 
ถ้าเรารู้ไม่เท่าทันมัน พวกอารมณ์เนี่ย
มันก็จะเข้ามาครอบงำจิตเรา
จิตเราก็หลงไปกับมัน 
เหมือนอารมณ์เป็นเราเลยนะ ความโกรธก็เป็นเรา
ความโลภก็เป็นเรา ความหลงก็เป็นเรา
ยินดียินร้ายเป็นเราไปหมดเลยนะ
แต่ความจริงพวกนี้เป็นเราไม่ได้ 
เพราะมันเป็นแค่ของเกิดของดับ มันเกิดดับ
ทีนี้เวลาที่มันแสดงออกมาเนี่ย
เขาก็เรียกว่ามันเป็นอาการของสังขาร
สังขารขันธ์ กองแห่งสังขาร 
ที่เรายึดถือว่าเป็นเรา แท้จริงตัวมันเองเป็นสังขาร
สังขารคือสิ่งปรุงแต่ง เป็นกองนะ คือมันหลายเรื่องน่ะ 
วันนี้คิดกี่เรื่องแล้วเนี่ย ลองทบทวนดูนับไม่ถ้วน
.
พระอาจารย์ครรชิต สุทฺธิจิตฺโต
วัดป่าภูไม้ฮาว จ.มุกดาหาร

Image by NickyPe from pixabay

ที่มา  เพจมนษิธาร  Monsitharn

        (บ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา เดิม)



 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น