เราต้องทำความต้องการของเรา ให้สิ้นไป


...ความไม่เที่ยงความแตกดับ
มันเป็นธรรมดาอย่างนี้ 
สรุปแล้วธรรมดาคืออะไร? ทำไมจึงไม่เที่ยง? 
เพราะมันต้องไปตามเหตุปัจจัยของมันอย่างนั้น 
.
จะไม่ยอมรับได้ไหม? ถ้าไม่ยอมรับมันก็ทุกข์ 
ที่มันทุกข์เพราะไม่ยอมรับ 
ทำไมจึงไม่ยอมรับ? ทำไมยอมรับไม่ได้? 
ก็เพราะไม่เห็นความจริงว่า
มันต้องเป็นของมันอย่างนี้ 
มันจะต้องเกิดอย่างนี้ มันจะต้องดับอย่างนี้ 
จะต้องเป็นของมันอย่างนี้ตามเหตุปัจจัย 
.
ถ้าไปเห็นความจริงอย่างนี้ ก็จะเกิดการยอมรับ
เพราะมันไม่สามารถจะไปห้ามได้
กับความเป็นของมันอย่างนี้ 
ถ้าเกิดยอมรับได้ใจก็จะไม่ทุกข์ 
.
จริงไหมถ้าใจยอมรับได้ 
สังขารร่างกายจะแก่ชรา
ถ้ายอมรับไม่ได้จะทุกข์ไหม? มันจะทุกข์ 
ถ้ายอมรับได้ แก่ไหมยอมรับได้? 
ก็แก่อยู่ดี แต่มันไม่ทุกข์ 
ฉะนั้นระหว่างการทำไม่ให้แก่
กับการยอมรับกับความแก่อันไหนง่ายกว่ากัน 
อันไหนมีสิทธิที่จะทำได้ 
.
การดับทุกข์จึงไม่ใช่ว่า
ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ได้ตามที่เราต้องการ 
แต่เราต้องทำความต้องการของเรา
ให้สิ้นไปเพื่อให้มันยอมรับ 
ทำให้เกิดยอมรับมันก็จะหมดปัญหา 

พระอาจารย์สุรศักดิ์ เขมรังสี

Image by TheOtherKev from pixabay

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา





 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น