พระพุทธเจ้าจึงทรงว่าไว้ในสัจธรรม
เรื่องอริยสัจจ์ทั้งหลายว่าทุกข์ควรกำหนด
กำหนดอย่างไร
กำหนดเพื่ออะไร
กำหนดเพื่อให้มันรู้จักทุกข์
เมื่อรู้จักทุกข์แล้วท่านไม่ให้ละจากทุกข์
แต่ท่านให้ละสมุทัย
เพราะว่าทุกข์นั้นเป็นเรื่องสมมติ
เราสมมติเอาว่าเป็นทุกข์ ถ้าเราไม่ว่าแล้ว
เขาก็ไม่ว่าอะไร
นี่แหละผู้ปฏิบัติจะออกจากทุกข์ได้
ก็เพราะมาเห็นสมมตินี่แหละ
ทุกข์เพราะสมมติ สมมติว่าเป็นโน่นเป็นนี่
เราไม่สมมติ หยุดสมมติล่ะ มันก็เป็นวิมุตติ
หลุดพ้นหมดสิ่งสารพัดทั้งหลาย
หลุดพ้นเพราะเหตุใด
หลุดพ้นเพราะเราไม่สมมติ
มันก็เป็นวิมุตติ วิมุติญาณทัสสนะ
เราได้เห็นแล้วก็พ้นจากสมมติ
นี่แหละท่านจึงได้เทศนาไว้
สมุทเฉทปาหานะ ผู้ละได้แล้ว
สมุจฉทวิมุตติ หลุดพ้นหมดสมมติทั้งหลาย
ผู้ปฏิบัติจึงพ้นทุกข์
หลวงปู่สิงห์ ขันตยาคโม
Image by ChiemSeherin from pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น