ควบคุมกายกับวาจา ไม่ให้พูดร้ายทำร้าย
อย่างนั้นเป็น "ศีล"
หากขยับเข้ามาที่ใจ
..รักษาใจไม่ให้คิดร้าย
ทิ้งความคิดด้วยการนึกสิ่งเป็นกุศล
หรือตามรู้ลมหายใจ รู้อิริยาบถ
เพื่อสลายความคิดร้ายผูกติด ใจเป็นกลางๆ
อย่างนี้เรียกการ "ภาวนา"
ภาวนา เป็นวิธีกำจัดบาปที่ละเอียดสุด
ในระดับสังกัปปะ หมายถึง
ระดับการปรุงแต่งนึกคิด
อันเป็นมูลรากของกรรมเลยทีเดียว
ครูบาไตรภพ วัดป่าโคกเจริญธรรม
Image by Bru-nO from Pixabay
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น