การดับตัณหา จึงเป็นการเมตตาต่อตนเอง



ตัณหาคือความอยาก 
มันไม่เคยพอ ไม่เคยอิ่ม ไม่เคยเต็ม 
ปากของตัณหา กว้างนัก 
จึงหิวโหยอยู่เสมอ 
บุคคลผู้โง่เขลา จึงดิ้นรนทุรนทุราย
สนองความต้องการของตัณหา 
ส่วนผู้มีปัญญาจะหาทางดับตัณหา 
การดับตัณหา
จึงเป็นการเมตตาต่อตนเอง 
และยุติความดิ้นรนเร่าร้อน 

พระอาจารย์ชานนท์ ชยนนฺโท

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น