จิตเราถูกตรึงกับโลกนี้ มันทุกข์มาก
คือเราไม่มีความเป็นอิสรภาพ
ถ้าเกิดว่าจิตดวงนี้พ้นจากความตรึงตรงนั้นได้
คนนั้นคือหลุดพ้น
ที่เราเคยได้ยินคำว่า “หลุดพ้น”
หลุดพ้นนี้ คือหลุดพ้นจากอารมณ์ของโลก
(คือสังขารหรือการคิดปรุงแต่ง ได้แก่กิเลส)
ฉะนั้น การปฏิบัติธรรมทั้งหมด
ต้องมีจุดหมายปลายทางเดียวกันว่า
ทำอย่างไรจิตของเราจะหลุดพ้นออกจากโลกใบนี้
หลุดออกจากอารมณ์อันนี้ หลุดจากอารมณ์ของโลกทั้งหมด
แล้วมันจะหลุดพ้นได้หรือ หลุดได้ ! ไม่ใช่หลุดไม่ได้
พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์เจ้าทั้งหลาย
ท่านหลุดพ้นไปก่อนหน้าแล้ว
และเราเองเป็นผู้ที่จะเดินทางตามต่อไป
พระอาจารย์จรัญ ทักขญาโณ
ที่มา : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น