สังเกตการณ์อยู่บ่อยๆ คือทำความเพียร




..ให้ดูภายใน จะดูลมหายใจ นี่ก็คือดูธาตุสี่ 
ให้มีสติที่ประกอบด้วยสัมปชัญญะ คือรู้ตัว 
สติกับรู้ หรือ สติกับใจ จะว่าเป็นอันเดียวกันก็ได้ 
ถ้าไม่มีสติก็คือไม่มีรู้..
ส่วนคำว่า “ตัว” ก็คือ รูป ร่างกายนี้ ...
ตัวธาตุสี่นี้ ให้รู้ที่มันนี่แหละ 
ถ้าศึกษาบ่อยๆ แล้วๆ เล่าๆ ซ้ำๆ ซากๆ 
มันจะกลับเข้ามากินอารมณ์ภายในเอง 
ไม่ว่าจะนั่ง หรือเดินจงกรม นั่งหลับตา หรือลืมตาก็ตาม 
สังเกตการณ์อยู่บ่อยๆ นี่คือทำความเพียร


หลวงพ่อไพฑูรย์ ขันติโก

ที่มา  : เพจบ้านจตุรทวีปประทาน เพื่องานพระศาสนา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น