เมื่อเราต้องการจะพรากใจของเราออกจากการคิดถึงคนอื่น
ก็ต้องพาใจมาไว้ที่ตัวเรา...แล้ว * ตัวเรา * นี้คืออะไร
ตัวเรานั้นมีอยู่สองส่วน ก็คือ กาย กับ ใจ
การคิดถึงตัวเองก็คือการคิดถึงกายและคิดถึงความรู้สึกของเรานั่นเอง
การคิดถึงกาย ก็คือ การตั้งใจเฝ้าสังเกตกายตามความเป็นจริง
ว่ากายกำลังทำอะไรอยู่ และอยู่ในอิริยาบถไหน
ส่วนการคิดถึงความรู้สึก ก็คือ การเฝ้าสังเกตความรู้สึกในใจของเรา
ว่าขณะนี้กำลังรู้สึกอย่างไรอยู่
เมื่อสังเกตได้ ใจก็จะอยู่กับตัวมันเอง
เพราะไม่มีเวลาให้ใจไปคิดถึงคนอื่น
ความกังวล หงุดหงิด รำคาญใจ จึงไม่มีโอกาสเกิดขึ้น
พระอาจารย์มานพ อุปสโม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น