การไม่รู้เท่าทันอารมณ์คือการปล่อยให้อารมณ์ชั่ววูบกำหนดความคิด กำหนดเหตุผล กำหนดการพูดการกระทำ กำหนดอะไรต่ออะไรต่างๆ พระพุทธองค์จึงให้เรามีปัญญารู้เท่าทัน รู้อะไรเป็นอะไร รู้ความคิดว่าสักแต่ว่าความคิด ความรู้สึกสักแต่ว่าความรู้สึก ความจำก็สักแต่ว่าความจำ มันก็เป็นสักแต่ว่าเรื่องของมันเท่านั้นเอง โดยเราไม่ต้องไปยุ่งไปปรุงแต่งในตัวของมันให้มันเป็นมากกว่าที่ควรจะเป็น หรือที่จะมีอำนาจเหนือจิตใจของเรา
ชยสาโรภิกขุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น