รู้สึกตัว
ที่รู้สึกเพื่อให้เห็นว่าที่รู้สึก อาการ
มิใช่เรารู้สึก สักแต่ว่า ดีหรือไม่ดีไม่สำคัญ
อยู่ท่ามกลาง สงบ และ ฟุ้งซ่านได้
มิใช่ให้เราเป็นเจ้าของความรู้สึก อาการต่างๆ
พอไม่ดี อยากให้ดี อยากให้ได้ดั่งใจ
ไม่สงบ ไม่นิ่ง พยายามหนี
พยายามสู้ พยายามทำ กำจัด
จริงๆ เราไปเป็นอาการ ความรู้สึกนั้นแล้ว
ทุกข์โดยมิรู้ตัว เกิดอาการไม่พอใจในสิ่งนั้นๆ
สักแต่ว่าความรู้สึก สักแต่ว่าอาการ สักแต่ว่าคิด
ล้วนเห็นมัน เกิดขึ้นเอง ดับไปเอง สลายหายไปเอง
ปฏิบัติแบบไม่มีผู้ปฏิบัติ
จะดี หรือ ร้าย สงบ และ ฟุ้งซ่าน
เห็นสภาวะ เห็นอนิจจัง เห็นอนัตตา
ปล่อยเขาทำงาน
ปฏิบัติแบบมีผู้ปฏิบัติ จึงหลงแค่อาการ สภาวะ
ปล่อยไม่ได้ กลัวจะหลง กลัวไม่ดี กลัวผิดทาง
หลงเป็นสิ่งที่กำลังคิด หลงเป็นมายามิรู้ตัว
ติดกระดุมเม็ดแรกสำคัญนะโยม
มิจฉาทิฐิ
สำคัญมาก ก่อนจะปฏิบัติ ควรรู้สิ่งนี้ก่อน
พระอาจารย์ปกรณ์นันทน์ ฐิตธัมโม
Image by ferofero2002 from pixabay
ที่มา : เพจมนษิธาร Monsitharn
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น